میلاد کوثر؛ سرچشمه ای از جنس زن

خلقت زن چه از گِلِ مرد و چه از پهلوی او باشد، با وجود زهرای مرضیه(س) رنگ دیگری گرفت و در بیستم جمادی الثانی، تمام بود از وجودش کون و مکان یافت.

- به گزارش خبرگزاری فارس از شیراز، بیستم جمادی الثانی شد، زمین خندید، زمان به خود بالید و آسمان ترانه کوثر سر داد و خورشید از نور زهرا(س) درخشید، صبح نفس زنان از راه رسید تا شادمانه ترین طلوع را جشن بگیرد.

فرشتگان دست به کار شدند و مهرِ زنانِ بهشتی، زخم های دل خدیجه(س) از نیش و کنایه های زنان قریش را التیام شد؛ مریم و ساره و آسیه وکلثوم آمدند و زمین متبرک به قدوم فاطمه(س) شد.

دردانه هستی و تعبیر لولا فاطمه ما خلقتکما آمد، کوثر شد تا پدر را ابتر نخوانند و نور وجودش که بن مایه هستی از اوست از هر زهره ای ازهرتر شد و زهرا نام گرفت و از رضایت الهی و لبخند رسول و آرامش خدیجه(س) راضیه و مرضیه هستی شد.

آنقدر خلقتِ این وجود افتخار داشت که نام های زیادی مسمایش شدند، فاطمه شد، بریده از هر گونه رجس و پلیدی، بریده شده از آتش، هم خود و هم شیعیان و دوستان و دوست داران و دوستانِ دوستدارانش تا پنج لایه، از آتش نجات یافتند.

به دامان خدیجه(س) که رسید تشهد گویان بر سیمای مادر لبخند زد و محدثه شد، او که صداقت هم زادش بود و صدیقه شد، پاکی از وجودش نشأت گرفت و زکیه نام گرفت و بتول شد.