مرثیه ای برای جلفا

معماری که سال 1380 جایزه یونسکو را به پاس احیای یکی از خانه های تاریخی محله جلفا دریافت کرده، با ابراز تأسف نسبت به تخریب بخشی از خانه صفویِ علو خان ارمنی در روزهای گذشته، - درباره کم لطفی هایی که تا به امروز در حق میراث تاریخی جلفا شده، توضیحات جالب توجهی را بیان می کند.

محمدرضا قانعی به ایسنا می گوید: سال 1349 کنفرانسی بین المللی در چهل ستون برگزار شد که موضوع اصلی آن تلاش برای رسیدن به راه حلی جهت حفظ آثار تاریخی و برقراری پیوند بین معماری نو و کهنه بود؛ این فکر پیشرو، سال 1353، به واسطه برگزاری کنگره تخت جمشید تکرار و در آن زمان برای این پرسش که چه نوع معماری با بافت تاریخی ما همخوان است، پاسخ های مختلفی مطرح شد.

او ادامه می دهد: جریانی که بنده از آن به عنوان معماری زمینه گرا یاد می کنم و امروز بعد از گذشت پنجاه سال به آن معماری میان افزا می گویند، از همان زمان آغاز شد و سال 1356، مرا که تحصیلاتم در دانشگاه تهران، تمام شده بود، مجذوب تحصیل در رشته تازه تأسیس مرمت ابنیه و شهر در اصفهان کرد.

این دانش آموخته مرمت خاطرنشان می کند: دفتر فنی دانشگاه ما در آن زمان خانه سوکیاس در محله جلفا بود و به سفارش مؤسسه ایتالیایی ایزمئو روی نقشه های جلفا کار می کردیم.