روایتی از «نسیه فروشی» در 3 محله متفاوت/ نسیه مرد

توسعه بی رویه کلان شهرها، از جمله تبریز، علاوه بر تخریب خانه های قدیمی و قطع درختان قدیمی، بافت اجتماعی محلات را نیز دگرگون ساخت.

ساکنان قدیمی و اصیل محلات وادار به کوچ شدند.

- خبرگزاری فارس- فرشید باغشمال: کاسب سنتی، هر قدر هم در چهار گوشه دکان می نوشت نسیه مُرد ، حساب دفتری نداریم و تقاضای نسیه نفرمایید باز هم ارتباطات دوستی، رودربایستی با اهل محل و نیاز افراد مستحق، باعث می شد، ناخواسته به این سنت اقتصادی، دل بسپارد.

  امروز چه یادگاری از آن اعتماد و حسن نیت در محلات باقی مانده است؟    نسیه یک قرارداد اخلاقی است که مبتنی بر روابط دوستانه و اعتماد اجتماعی است و مبنای قانونی ندارد.

 حتی اگر نسیه، در دفتر و دستک ثبت شود، باز هم یک قرارداد شفاهی است و جنبه محکمه پسند ندارد.

یعنی اگر مشتری، چیزی را نسیه بُرد و پولش را نداد، عملاً دستت به جایی بند نیست.

اصلاً گیرم که دستت به قانون بند باشد، نمی صرفد که برای 200 هزار تومان، شکایت کنی از کسی! در دوره ای که بافت سکونتی محلات، هنوز بکر و دست نخورده بود، کم نبودند مغازه هایی که به خاطر سال ها حق سلام وعلیکی، اجناس را نسیه می فروختند.

  توسعه بی رویه کلان شهرها، از جمله تبریز، علاوه بر تخریب خانه های قدیمی و قطع درختان قدیمی، بافت اجتماعی محلات را نیز دگرگون ساخت.