همه تلخ و شیرین های یک اجلاسِ جهانی برای ایران

پانزدهمین اجلاس جهانی میراث ناملموس یونسکو، در حالی آذر امسال و به صورت مجازی برگزار شد که این بار کشورمان تلاش کرد فعال تر از سال های قبل در این اجلاس شرکت کند و هر چند همه ی آثار معرفی شده اش به صورت مشترک با دیگر کشورها تهیه شده بودند، - اما توانست در نیمی از پرونده های ارائه شده اش که هر چهار عدد به صورت مشترک با کشورهای دیگر تهیه شده بودند، موفق بیرون بیاید.

به گزارش ایسنا، ثبت جهانی آیین زیارت صومعه تادئوس به صورت مشترک با ارمنستان و هنر مینیاتور یا به قول متولیان میراث فرهنگی هنر نگارگری ایرانی که به صورت مشترک با سه کشور آذربایجان و ترکیه و ازبکستان به ثبت رسید و دو پرونده ی ناملموس هنر ساختن و نواختن عود و جشن مهرگان که امسال نتوانستند به رتبه ی جهانی شدن برسند.

اما این پایان ماجرای ثبت های جهانی پانزدهمین اجلاس میراث ناملموس یونسکو نبود، بلکه ثبت پرونده هایی که آیین ها و سنت های قدیمی ایرانی را در خود داشتند و توسط دیگر کشورها جهانی شدند، دل نگرانی های هر ساله برای جهانی شدن آیین های ایرانی توسط کشورهای دیگر را باز هم به ذهن آورد.

مانند ثبت جهانی جشن انار توسط جمهوری آذربایجان که می توان آن را یکی از شوک های جهانی امسال دانست که احتمالا به دلیل شیوع کرونا و برگزاری اجلاس به صورت مجازی و کم خبری از این اتفاق، آن �