خاطرات لوریس چکناواریان از زندگی در تهران قدیم/ به زندگی سخت عادت کرده بودیم

در گذشته زندگی سخت بود اما همه عادت کرده بودیم به اینکه بی آب و گاز زندگی کنیم.

عادت کرده بودیم به اینکه گوجه و نان را از گاری چی ها بخریم.

-   به گزارش خبرنگار رادیو و تلویزیون فارس، لوریس چکناواریان، آهنگساز پیشکسوت در برنامه قصه های شب چله گفت: در سال 1318 در تهران متولد شدم.

در تهرانی که شهر کوچک و رمانتیکی بود.

شهری که آب را دو سه بار در روز با گاری می آوردند.

وی افزود: در خیابان هایی که من زندگی می کردم و خیابان های منوچهری، لاله زار که بیشتر ارامنه نشین بود، گاری ها می آمدند و هر کدام چیزی می فروختند.

یکی گوجه، دیگری  خیار و کسی هم جوجه می فروخت.

آن زمان سوپرمارکت نبود.

گاری چی ها داد می کشیدند و زنان از بالکن ها بیرون می آمدند و سفارش می دادند.

بعضی ها می رفتند پایین و بعضی ها خریدهایشان را با طناب بالا می کشیدند.

این آهنگساز پیشکسوت تاکید کرد: تهران شهر بسیار رمانتیک و کوچکی بود.

از خیابان انقلاب امروز تا حسن آباد بیشتر نبود.

بالای شهر و پایین شهر هم بود.

اما این مرکز شهر بود که موزه ها، سینماها و کافه ها در آن قرار داشتند.

فکر می کنم شهر آن زمان بیشتر از 300 تا 500 هزار نفر جمعیت نداشت.

چکناواریان ادامه داد: وسایل نقلیه اتوبوس بود که وقتی سوار می شدیم 10 شاهی تا 1 قران می دادیم.