امام به هنگام تبعید چه کسی را وصی خود قرار داد؟/محتوای اولین نامه های امام بعد از تبعید چه بود؟

در نوزدهم آبان ماه سال 43 امام خمینی در دو نامه جداگانه که یکی مربوط به وکالت و وصایت و دیگری سفارش درباره اعضای خانواده بود، برای حاج آقا مصطفی خمینی مطالبی نوشتند.

- نوشتند، وکالت و وصایت خود را به ایشان واگذار کردند.

متن این دستخط در ادامه آمده است: " بسم الله الرحمن الرحیم الحمدلله عَلَی السَّرَّاء و الضَّرَّا‎ والسلام علی محمد و آله الطاهرین.

و بعد، نور چشم محترم که مورد وثوق اینجانب است، وکیل است از طرف حقیر در ‎ ‎ کلیه امورم.

آنچه از وجوه از قبیل سهمین مبارکین، مُطالب هستم به ایشان بدهند برای ‎ ‎ تأمین شهریه طلاب محترم؛ و وکیل هستند در اخذ و دستگردان سهمین مبارکین و هر ‎ ‎ نحو وجهی که باید به من برسد، و در اعطا به محالّ مقرر خود.

و وصی اینجانب هستند.

و ‎ ‎ وصیتنامه ام در یکی از دفاتر موجود است.

قضای چندین سال صوم به عهده دارم ‎ ‎ احتیاطاً، و دو ـ سه سال هم نماز احتیاط کنند.

کتب من از مصطفی است.

اثاثیه خانه مطلقاً ‎ ‎ از مادر مصطفی است.

بقیه وصیتنامه ام عمل شود.

مراد از نور چشمی که در صدر ورقه ‎ ‎ نوشته ام، فرزند بزرگم، آقا مصطفی خمینی ـ ایّده الله تعالی ـ است، و أُوصِیهِ بِتَقوَی الله ِ و ‎ ‎ إِطَاعَهِ أَمرِهِ؛ و أَرجُو مِنهُ الدُّعَاء فِی الحَیوهِ و الوَفَاهِ .