گناه ما چیست که مسئولان با «تئاتر» بیگانه اند/ «ارشاد» کجاست؟

حمیدرضا نعیمی از هنرمندان تئاتر، شغل محسوب نشدن «تئاتر» را مشکل اساسی فعالان این حوزه می داند که متأسفانه در دهه های مختلف مدیران و مسئولان فرهنگی نسبت به رفع آن بی توجه بوده اند.

- حمیدرضا نعیمی از هنرمندان تئاتر، شغل محسوب نشدن تئاتر را مشکل اساسی فعالان این حوزه می داند که متأسفانه در دهه های مختلف مدیران و مسئولان فرهنگی نسبت به رفع آن بی توجه بوده اند.

به گزارش نبود، ما اکنون چه حال و روزی داشتیم؟ چنین آمده است: یک سال، پیش از این را به یاد می آورم، کرونا نبود اما بیکاری و فقر و اعتیاد و طلاق و قتل و دزدی و فحشا و اختلاس بود؛ مثلِ همه جای دنیا.

کرونا نبود، اما میزانِ سرانه مطالعه در ایران و تیراژ کتاب اسفبار بود، این بار نه مثلِ همه جای دنیا.

آمال و آرزوی یک انتشارات، فروش هزار نسخه از یک کتاب بود.

کرونا نبود، اجاره مسکن و ارزاقِ عمومی اما بالا بود.

کرونا نبود، اما تئاتر بود … آیا یک سال، پیش از این واقعاً تئاتر بود؟ نمایش های چشم به راهِ میرغضب ، آقای اشمیت کیه؟ ، آبی مایل به صورتی ، قهوه قجری ، مرد بالشتی ، لانچر 5 ، صدای آهسته برف ، آشپزخانه ، صد در صد ، شاه ماهی ، فرشته تاریخ ، شپش ، کریمولوژی ، رؤیای نیمه شب تابستان و دریاچه قو و… آثارِ دیگری که روی صحنه رفتند و تماشاگرانِ زیادی هم آن ها را دیدند، اگر دلیلی بر وجود تئا