دلتنگی های امام برای همسرش و نامه هایی از سر مهر

امام خمینی در پانزدهم مهر ماه سال 51 و در حالی که همسرشان در ایران به سر می بردند برای ایشان نامه نوشته و به شیوه خودشان اظهار دلتنگی کردند که متن این نامه خواندنی است.

- که بسیار دلتنگ ایشان بودند در نامه هایی که به ایران ارسال می کردند، این دلتنگی را به شکل های مختلف ابراز می داشتند.

نامه زیر که در تاریخ پانزدهم مهر سال 51 یعنی 48 سال پیش در چنین روزی نوشته شده است، نمونه ای از این نوع دلتنگی های امام است که با هم مرور می کنیم: "بسمه تعالی 28 شعبان 92 خانم محترمه عزیزه ام تا کنون چند کاغذ فرستاده ام، نمی دانم رسیده است یا نه.

از شما به وسیله فریده[1] اطلاع پیدا کردم.

مرقوم مشهد واصل شد.

از تهران اطلاعی ندارم.

امید است همیشه خوش و خرم و مشغول دیدار خویشاوندان باشید، اگر چه ما را فراموش نمایید.

وعده مراجعت نزدیک است، و ما هم از نبودن شما خسته شدیم.

حال همه بحمداللّه تعالی خوب است، فقط حسین[2] قریب ده روز پیش از این مبتلا به آپاندیس شد و در مستشفی[3] نجف عمل شد و حالش خوب است، و بخیه ها را کشیده اند.

بقیه هم سالم هستند.

من کسالتهای جزیی گاهی پیدا کردم و خوب شدم.

خدمت همه مخدَّرات خصوصاً خانم[4] سلام می رساند.

خدمت حضرت حجت الاسلام و المسلمین آقای ثقفی[5] و جناب آقای حاج حسن[6] سلام می رسانم.