وقتی عبدالرحیم جعفری کتاب ها را روی سرش حمل می کرد

عبدالرحیم جعفری از خاطرات روزهایی که بسته های سنگین کتاب را روی سرش می گذاشت و گرفتن حقوق 10 شاهی می گوید.

- عبدالرحیم جعفری از خاطرات روزهایی که بسته های سنگین کتاب را روی سرش می گذاشت و گرفتن حقوق 10 شاهی می گوید.

به گزارش ایسنا، عبدالرحیم (تقی) جعفری، بنیان گذار فقید انتشارات امیرکبیر در کتاب عبدالرحیم جعفری، در جستجوی صبح که خاطرات اوست و توسط نشر روزبهان منتشر شده، چنین نوشته است: پیاده، و در تابستان ها با پای برهنه، از کوچه پس کوچه های باغچه علیجان و کوچه رکنی و ناصرخسرو و محله عرب ها و پامنار خودم را به شرکت مطبوعات می رساندم، کتاب ها را تحویل می گرفتم، با نخ قند می بستم، و بسته را با کمک کارکنان آن جا روی سر می گذاشتم و باز دو کیلومتر مسافت را پیاده می آمدم.

گاه بین راه، خستگی فشار می آورد و ناچار از عابرین کمک می خواستم که: آقا، کمکم کنید این بسته را از سرم پایین بگذارم ، و بعد: آقا، کمکم کنید این بسته را روی سرم بگذارم .

سنگینی بسته کتاب و نخ قندی که دور بسته کتاب پیچیده بودم در پوست سرم، که ماشین شده بود، جا می انداخت.

شاید در اثر حمل همین بسته های سنگین بود که سال ها بعد دچار بیماری و ناراحتی چشم شدم.

پس از یک ماه کارمزدم تعیین شد: روزی ده شاهی! هنوز یک سال نگذشته بود که با پشتکاری که نشان دادم، با وجود این که جثه ام کوچک �