جنگ در نگاه نادر ابراهیمی

نادر ابراهیمی در نقد تفکر کسانی که شبه روشنفکر می نامد، از رزمندگانی که در شرایط سخت می جنگیدند و خم به ابرو نمی آوردند می نویسد و می گوید چیزی به نام شرمساری تاریخی هم وجود دارد.

- نادر ابراهیمی در نقد تفکر کسانی که "شبه روشنفکر" می نامد، از رزمندگانی که در شرایط سخت می جنگیدند و خم به ابرو نمی آوردند می نویسد و می گوید "چیزی به نام شرمساری تاریخی هم وجود دارد.

" به گزارش ایسنا، این نویسنده فقید در بخشی از کتاب با سرودخوان جنگ در خطه نام و ننگ که سفرنامه او به مناطق جنگی جنوب کشور است نوشته است: بارها از کنارشان گذشته ام و صدای نارسای شان را شنیده ام.

روشنفکران اخته ما کسانی هستند که - بدون شوخی - ادعای عشق به مردم، به ملت، به طبقه کارگر، به آزادی و به زحمت کشان جامعه دارند؛ اما ذره ای، ذره ای، ذره ای از این عشق را در چنته روح شرحه شرحه خویش ندارند و اگر خطری، کمترین خطری میهن، ملت، مردم، طبقه کارگر، آزادی، دردمندان، روستاییان و توده ملت را تهدید کند، بلافاصله با شتابی که برازنده وقار و تبار ایشان نیست، یکصد و پنجاه دلیل برای ضرورت عدم حضور اختگان دانا - یا شبه روشنفکران - در خطرگاه ارائه می دهند.

و من باز می اندیشم؛ شبه روشنفکران ما - این اختگان دانا - همان انقلاب های ملی، مردمی، طبقاتی، جامعه گرایانه و جملگی جنگ ها�