رسوایی «شهر دوستدار کودک» در «سه شنبه دوچرخه سواری»

با بلایی که سه شنبه گذشته بر سر کودک دوچرخه سوار آمده، بهتر است مسئولان شهری، دیگر نه از «سه شنبه های بدون خودرو» چیزی بگویند، نه از «شهر دوستدار کودک».

- به گزارش خبرگزاری فارس از تبریز، سه شنبه روزی است که در فانتزی سال های اخیر شهرداری ها، به نام روز بدون خودرو و روز دوچرخه سواری نامگذاری شده است.

 مسئولان شهری و اعضای شورا در چنین روزی، با دوچرخه های گران قیمت و تجهیزات کامل کلاه کاسکت و دستکش، به اتفاق جمعی از چاکران و طرفداران و گروه تصویربرداری، مسیری ایمن و  خلوت را رکاب می زنند.

آسوده خاطر از اینکه هیچ چاله و گودالی سر راه شان نیست.

مردم عامی هم، چه سواره و چه پیاده، با دیدن کارناوال مدیران دوچرخه سوار، هاج و واج می مانند و راه را برای شان خلوت می کنند.

    اما پسربچه ای که بعد از ظهر سه شنبه گذشته در آخر طالقانی، دوچرخه می راند، طفلک هیچ یک از این ها را نداشت.

با پاهای کوچک و دوچرخه کهنه اش، خوشی آخرین روزهای خوش تابستان را می پیمود.

وقتی به خود آمد که یکباره، رکاب هایش سست شد و اندکی بعد، جان نحیف و خاک آلودش در گودال مرگ آرام گرفت، آن هم در شهری که به عنوان شهر پایلوت دوستدار کودک انتخاب شده است! با چه معیار و با واسطه گری چه کسی، معلوم نیست! (آدم یاد تبریز 2018 و خاطرات تلخ و شیرین آن سال ها می افتد!) قرار بود، شهر دوستد�