به غلامی تو مشهور جهان شد حافظ

بیست و پنجم محرم، سالروز شهادت چهارمین پیشوای ما، حضرت سید الساجدین، امام زین العابدین صلوات الله علیه را به همه ارادتمندان و دوستداران خاندان رسول خدا صلی الله علیه و آله تسلیت می‌گویم.

در میان تمام فضائل و مناقب آن بزرگوار که آب بحر برای‌تر کردن سرانگشت و شمردن صفحه‌های آن کتاب کافی نیست، نقش تربیتی و کادرسازی ایشان پررنگ‌تر به نظر می‌رسد.

کافی است با صحیفه سجادیه انسی بگیریم، با دعای ابوحمزه و مناجات خمس عشر آشنا شویم، و نشانه‌هایی از عمل به رساله حقوق را در زندگی خود بیاوریم تا ببینیم معجزه امام سجاد در انسان پروری و جامعه سازی را.

نمونه دلنشین و تکان دهنده‌ای که در پی می‌آید، مشتی از خروار است.

سعیدبن مسیّب می‌گوید: سالی دچار خشکسالی شدیم و قحطی چنان به مردم فشار آورد که مردم از هر سو برای طلب باران از خانه به صحرا در آمدند.

در میان انبوه جمعیتی که در حال تضرّع و ناله بودند و از خدای مهربان درخواست باران می‌کردند، ناگاه غلام‌سیاهی را دیدم که آهسته از میان مردم خارج شد و به سوی مکانی خلوت حرکت کرد.

حالت آن برده سیاه چنان توجه مرا به خود جلب کرد که مشتاقانه به دنبال وی راه افتادم تا ببینم کیست و چه می‌کند.