شعر و صدای شیون فومنی، 22 سال پس از خاموشی

بیست وسوم شهریورماه بیست ودومین سال روز درگذشت شیون فومنی است.

- به گزارش ایسنا، شیون فومنی به عنوان شاعر موفق دوزبانه ای شناخته می شود که شعر محلی و بومی گیلکی را که در حال فراموشی قرار بود، سینه به سینه تا آن سوی مرزها اشاعه داد.

او در حوزه شعر فارسی نیز با انتشار مجموعه های شعر فارسی از چهره های ادبیات معاصر به حساب می آید.

شعری که در پی می آید یکی از سروده های این شاعر به زبان گیلکی و با نام وطن است: غریبه کی نایه تی خانَه بی ستم بدارهِ، خو بوقعه یَ موتِوَلی وا موحتَرَم بدارهِ اَسا کی َترکهَ دَرهِ بی ستاره دونیایهَ، اَ آسِمان چِرِه واستی ستاره کم بداره ورق ورق بخوان اَ سرزَمینه تاریخَ، بیدین کُ قومه ستم بیشتر از عجم بدارهِ وطن کولوشکَن اَما کیشکاییم، چقد خوبه خو کیشکانَ اَ کولوشکَن بدورِ هم بدارهِ اَجور کی اَبرانا خورشید داهاندِرِه میدان، چی تَرسَم کی اَ پیله گورخانه بَرقَ دَم بدارهِ اَلان می سعی دَخیله، بزین مُکافاتهِ، اَ ساق جیویشته امام زاده هم حَرَم بدارهِ تی غیرتَ بیمیرم اَی وطن، کی می شمشاد تانه خو پوشتَ به پوشتینهِ تو عَلَم بدارهِ کو چشمِ اَمرا تانه دِن تره فلاکت بار، مگر کی دوشمنِ جا دوست تیشین شکم بداره گُرُسنه خیلی داره شب،