خاطراتی که از گوشه بغچه ای قدیمی به صحنه رسیدند

در میان همه ادوات و وسایل اجرا، یک بغچه مانندی هم بود که در آن یک تقویم توجیبی جا خوش کرده بود؛ چیزی شبیه گاه شمار که پیرمرد خاطرات تمام اجراهایش را در آن می نوشت و همین تقویم سرمنشاء نوشتن نمایشنامه ای شد که «عمو هاشم» نام گرفت.

- تصویری از زنده یاد هاشم فیاض و پیتر بروک، هنرمند سرشناس تئاتر جهان در میان همه ادوات و وسایل اجرا، یک بغچه مانندی هم بود که در آن یک تقویم توجیبی جا خوش کرده بود؛ چیزی شبیه گاه شمار که پیرمرد خاطرات تمام اجراهایش را در آن می نوشت و همین تقویم سرمنشاء نوشتن نمایشنامه ای شد که عمو هاشم نام گرفت.

نمایشنامه ای که حالا با نویسندگی و کارگردانی داود فتحعلی بیگی بعد از 20 سال برای دومین بار اجرا می شود.

این هنرمند تئاتر درباره شکل گیری این نمایشنامه و همزمان با آغاز اجرای آن در تماشاخانه سنگلج به ایسنا می گوید: سال های طولانی با هاشم فیاض حشر و نشر داشتم.

دوره ای که سرپرست تالار محراب بودم، شاهد اجرای 300 تعزیه توسط ایشان بودم و بسیار از او آموختم.

این کارگردان تئاتر، هاشم فیاض را جزو نادرترین تعزیه خوانانی می داند که خاطرات خود را به صورت تلگرافی نگاشته است.

فتحعلی بیگی یادآوری می کند: چند سال پیش از درگذشت ایشان در زیرزمین منزل شان که وسایل تعزیه را نگهداری می کردند و به آن حسینیه می گفتند، چند تقویم توجی