برق مجانی؛ تشویق به مصرف کمتر یا اعانه؟

مدیریت مصرف و کاهش تلفات برق و تشویق به مصرف کمتر را نمی توان اعانه و یارانه وصدقه دانست - عصر ایران؛ مهرداد خدیر- در پی تصویب اجرای طرح یا پروژه ای به عنوان «برق امید» یا «برق مجانی» برای مشترکان کم مصرف، دکتر محمد طبیبیان - اقتصاددان پرآوازه ایرانی- که نام او با سیاست تعدیل اقتصادی در دولت هاشمی رفسنجانی (آغاز دهه 70 خورشیدی) گره خورده، آن را از مصادیق سُرنا زدن از سرِ گشاد آن دانسته و نوشته است: «راه و رسم مناسب رسیدگی به گروه اقلیت فروماندگان، کمک درآمدی است نه مجانی کردن پُرضایعه و پُرهزینه.

»به اعتقاد او «رسم منطقی این است که برای مردم، شغل و درآمد و توان خرید فراهم شود آن گاه نیاز به دریافت اعانه از مال خودشان را نخواهند داشت.

» به رغم 7 سال مسؤولیت در یک روزنامه اقتصادی و اظهار نظرهایی گاه و بی‌گاه در این حوزه، داعیه و تخصصی در این عرصه ندارم چه رسد به این که با اقتصاددان برندی چون دکتر طبیبیان قصد هماوردی در میان باشد اما به نظر می‌رسد در این فقره، دچار سوء تفاهم شده‌اند یا اطلاعات درست به ایشان و دیگر منتقدان منتقل نشده چون بحث تشویق به مصرف کمتر و مدیریت مصرف برق به منظور جلوگیری از قطع برق و نیاز به تأمین قطعات فرسوده نیروگاهی در وضعیت تحریمی است و یارانه و اعانه‌ای در کار نیست.