نگرش امام خمینی (س) به روضه و روضه خوانی چگونه بود؟ - بخش نخست

در رویکرد نخست که سنتی و قدیمی است، کاری به غایت قیام عاشورا و سوگواری ندارند.

بیشتر در پی گریه و شفاعت هستند.

اما در رویکرد دوم برداشتی حماسی و سیاسی بوده و خود و جامعه را به حرکت و قیام در برابر ظلم و ستم دعوت می کند؛ - از ایستایی و عزلت و انتظارِ بی هدف به دور هستند.

از نگاه امام خمینی نیز تأکید بر رویکرد سیاسی سوگواری ها بود که موجب پیروزی انقلاب مشروطه شد.

پایگاه خبری جماران: مداحی های امروزی که در گذشته های نه چندان دور روضه خوانی خوانده می شد، بیشتر کار واعظان و خطبا بود؛ صِرف مداحی نبود.

واعظان و خطبا نیز که خود درس خوانده حوزه و از شاگردان مراجع تقلید بودند، جایگاه تعریف شده خود را رعایت کرده و در دیگر امور دخالت نمی کردند؛ اما امروزه می بینیم جایگاه مداحی و مداحان متزلزل شده و نه خود وظیفه و جایگاه خود را رعایت می کنند و نه مردم انتظار به جایی دارند.

در هر کاری دخالت می کنند؛ از امور دینی گرفته تا سیاست و اقتصاد و.

قدر و اندازه خود را یا نمی دانند و یا رعایت نمی کنند و این آسیب و آفت است.

در چند یادداشت پیاپی، این جریان تاریخی روضه و روضه خوانی پیشین و مداح و مداحی پسین را از نگاه امام خمینی بررسی و تحلیل می شود.