روزهای خوبمان را به یاد بیاور/ برای آنان که دردمندانه در خط دفاع از سلامت هستند

روزهای خوبمان را به یاد بیاور؛ آن زمانی که تابستان رو به پایان بود و همه روز پزشک را تبریک می گفتند ما اما به دور از تمام این تشریفات، هفته ای را به مناسبت روز شغل پر از دغدغه مان به دنبال افرادی می گشتیم که درد دارند، - به گزارش خبرگزاری فارس از شیراز، فاطمه کورکی در یادداشتی به مناسبت پاسداشت مقام پزشک و تجلیل از مدافعان سلامت نوشت:  خبر را به گوش استاد رساندند.

گام های استاد سست شد و کوتاه.

یکی از دانشجوها گفت: دکتر خودتان را کنترل کنید اتفاق غیرقابل پیش بینی نبود.

دکتر اشک هایش را پاک کرد و به بالین همسرش رفت برای آخرین بار آرامش وجودش را حس کرد.

غم، قلبش را می فشرد انگار که دیگر اراده ای ندارد تا باقی وظایفش را بر دوش بکشد.

آرام در گوش پزشک جوانش نجوا می کرد: همسرم بگو چگونه بدون تو ادامه دهم؟ تمام ترس من از این یک سال که بیماری ات طول کشید، نبودنت بود و تمام امیدم بازگشت تو به کار و زندگیمان.

یادت هست موقع وصالمان همه می گفتند زندگی دو پزشک پر است از تلاش های بی وقفه و آرزوهای دراز؟ بگو چگونه بدون تو تلاش کنم و با امیدهای نافرجام بعد از تو چگونه کنار بیایم؟ کسی از پشت دست بر دوشش گذاشت و با صدای محزونی تسلیت گفت و نامه ای به دستانش داد رییس بیمارستان بود.