تهران کلاه ایمنی ندارد

آیا مسئولیت کار فقط بر عهده پیمانکاران و شهرداری منطقه است و آیا به صرف پرداخت دیه و گرفتن رضایت می توان از همه این اتفاقات تلخ براحتی عبور کرد؟ - به گزارش ایسنا، روزنامه ایران نوشت: از اردیبهشت سال 93 تا 21 مردادماه امسال، 6 سال و اندی می گذرد.

6 سالی که برای بسیاری از ما تنها یک عدد روی تقویم خانه هایمان بوده، اما برای خانواده فاطمه ای که 4 سال پیش، در چهارم خردادماه 95، جسم بی جان دختر 5 ساله شان را در حفره آبنمای پارک کوهسار به شکل دلخراشی پیدا کردند، این سال ها فقط یک عدد نبوده است.

خانواده او حالا هم جرأت قدم زدن در پارکی که سرنوشت زندگی شان را در چند ساعت نحس به یکباره تغییر داده است، پیدا نکرده اند.

زمان از 6 سال پیش برای خانواده پسربچه 10 ساله ای که در پارک جلالی تهران هم در آبنمای پارک دچار برق گرفتگی شد، متوقف شده است.

30 مرداد 95 هم برای خانواده پسر بچه 13 ساله ای که به هوای برداشتن توپش به داخل آبنما رفت و دچار برق گرفتگی شد، دیگر یک تاریخ صرف تقویمی نیست، همه این روزها شروع یک داغ همیشگی است؛ داغی که حتی با شنیدن خبر یک اتفاق تلخ مشابه سر باز می کند و چندین خانواده عزادار را دوباره به یاد خاطراتی می اندازد که شاید از رفتن به همه پارک ها بیزارشان کرده باشد.