مترجم رباعیات خیام

چون خیلی در قید و بند تعلقات دنیوی و ظواهر زندگی نبود، بیشتر از دیگران به پرسش های اساسی درباره انسان و حیات و هستی می اندیشید و سرانجام به گفته خودش پاسخ این پرسش ها را، - آن هم به زیباترین و لطیف ترین شکلش، در سروده های خیام پیدا کرد.

به گزارش ایسنا، روزنامه اعتماد نوشت: گویا خودش هم به موفقیت کاری که کرده بود امید نداشت.

به یکی از دوستانش نوشت: نمی دانم چرا اینها را که کسی نخواهد خواند اصولا چاپ می کنم.

آنهایی را هم که نسخه هایی به عنوان هدیه به ایشان داده ام به ندرت می بینیم.

ولی وقتی شخص حد کوشش خود را می کند و کاملا مطمئن است که نتیجه سعی او بهتر از آن است که دیگران حاضرند زحمت آن را به خود هموار سازند، حتی اگر این نتیجه خیلی از سرحد کمال دور باشد، انسان دلش می خواهد با چاپ و انتشار آن موضوع را خاتمه دهد.

گمان نمی کنم تعداد کسانی که به اندازه من در ترجمه زحمت کشیده اند چندان زیاد باشد، گرچه اعتراف می کنم که ترجمه من ترجمه لغت به لغت نیست.

ولی به هر تقدیر، اگر شخص نتواند زندگی عالی و اصیل را حفظ کند ارجح آن است که با انتقال حیات ناقابل خود هستی را ادامه دهد.

اصل آن است که اثر زنده بماند.

بهتر است پرستوی کوچک زنده ای باشیم تا عقاب مرده ای آکنده از کاه.