تب شالیزار در کمین شالی کاران شمالی/ سالانه حداقل 300 گیلانی به تب شالیزار مبتلا می شوند

بیماری تب شالیزار یکی از بیماری های عفونی شایع در استان های شمالی است که شباهت بسیار زیاد آن با کرونا موجب شده تا حساسیت های نسبت به این بیماری زیاد شده و مراقبت جدی تری را نسبت به سال های گذشته بطلبد.

- به گزارش خبرگزاری فارس از رشت، بیماری لپتوسپیروز یا تب شالیزار، بیماری شایع استان های شمالی است که براثر نوعی باکتری ایجاد می شود، محل زندگی این باکتری در سیستم های کلیه و اداری خانواده جوندگان نظیر موش ها و یا روباه و شغال است که با ادرار این موجودات در محیط زیست ازجمله در محیط هایی که رطوبت بالایی وجود داشته باشد، منتشر می شود.

با افزایش رطوبت و بارش باران که رخدادی طبیعی در استان های شمالی به حساب می آید، ادرار این موجودات در بین آب های سطحی، روان آب ها و یا زمین های شالیزار پخش می شود و علاوه بر آن افزایش دما نیز موجب می شود تا زیست، تکثیر و انتقال باکتری افزایش پیدا کند.

دکتر آبتین حیدر زاده، سرپرست معاونت بهداشتی دانشگاه علوم پزشکی گیلان می گوید: این باکتری می تواند از راه خراش های پوست، ملتحمه چشم(غشا مخاطی نازک و شفافی که سطح داخلی پلک ها را مفروش کرده و بخش صلبیه را می پوشاند)، مخاط دهان و یا هر منفذ دیگری وارد بدن انسان شود و ممکن است در طی تماس و مجاورت انسان با محیط آلوده، باکتری از راه های مختلف وارد بدن شود.