اشغالگران قدس تحریم گران اشغالگر

هیچ ملتی تن به عادی سازی اشغالگری نمی دهد و هرگز این زخم، کهنه و ترمیم و زیرورو شدن خاک و تاریخ تبدیل به امری روزمره نمی شود.

- به گزارش جماران، علی ربیعی در یادداشتی در روزنامه ایران نوشت: روز قدس یک نماد اســت.

بخشـــــی از این نماد در روح آرمان خواهی یک جامعه ناشی از یک انقلاب بزرگ نهفته است.

قرار انقلاب این بود که به ظلم و بی عدالتی نه تنها در ایران بلکه در هر جایی که فریاد مظلومی بلند است پاسخی داده شود.

من فکر می کنم جامعه بدون آرمانگرایی جامعه ای پژمرده و بی روح است.

عدالتخواهی، مبارزه با ظلم برای هر کسی و در هر کجا، خیرطلبی و زندگی بهتر برای همه انسان ها و مخالفت با تبعیض و سرکوب توسط قدرتمندان، آرمان هایی است که حیات اجتماعی پویا را به وجود می آورد.

بهترین بیان برای آنچه من آرمان خواندم شعری از نزار قبانی است: .

ما به تروریسم متهم هستیم/ گر نخواهیم بمیریم/ زیر بولدوزرهای اسراییلی/ که خاک ما را زیرورو می کند.

چندین دهه است که امریکا و اسراییل به عنوان نمادی از کشتار و ظلم و وحشت نه تنها در عرصه بین الملل بلکه زندگی روزمره و عمومی و آزادی انسان ها در داخل سرزمین ها را هدف قرار داده اند.

نمونه های زیادی از آثار همبسته اسراییلی - امریکایی را در منطقه خاورمیانه و کشورمان ایران می توان نشان داد.