از بین بردن میراث فرهنگی حمله به گذشته و حال بشریت است

میراث فرهنگی همان چیزی است که ما را به انسان تبدیل می کند، به ما مکان و هویت می بخشد و در بعضی مواقع از آن به عنوان سلاحی برای نشان دادن اختلاف فرهنگ ها استفاده می شود.

- اگر میراث فرهنگی نابود شود یا بدتر از آن به عمد مورد هدف نظامی قرار گیرد، هویت و گذشته فرهنگی ما از بین خواهد رفت.

در بسیاری از جنگ ها بناها و مکان های تاریخی آسیب دیده و از بین می روند و آثار باستانی تاریخی غارت می شوند.

تفکر نظامی به چیز دیگری غیر از پیروزی در جنگ اهمیتی نمی دهد.

گروه های فرهنگی و دانشگاهی بسیاری برای محافظت از میراث فرهنگی طی درگیری های مسلحانه تلاش می کنند، اما اکثر تلاش های آنان برای کارگزاران جنگ بی معناست.

ما باید بدانیم که حفاظت از دارایی فرهنگی (CPP) تنها در صورتی موثر خواهد بود که نظامیان و اربابان سیاسی آن را جدی بگیرند.

شاید جای تعجب باشد که حفاظت از دارایی های فرهنگی سابقه طولانی مدت در قوانین نظامی دارد و نخستین طرح آن برای ارتش انگلیس، دستورالعمل های دورهام 1385، برای حمله ریچارد دوم به اسکاتلند تهیه شد.

امروزه، هدف گذاری عمدی اماکن فرهنگی و مذهبی به عنوان اهداف نظامی به طور خاص در قوانین بین المللی بشردوستانه ممنوع است و مهم ترین قوانین آن در کنوانسیون لاهه در سال 1954 برای حمایت از اموال فرهنگی ارائه شده است.