داستان غم انگیز رکود صنعت سالخورده زیلوی میبد

این روزها حال ناخوش زیلوبافان میبد در خانه زیلوبافان این دیار چنان غم انگیز است که بدون حمایت دولت، شاید روزی باید در آلبوم خاطراتمان به دنبال زیلوی میبد باشیم.

- می خواهم برایتان داستانی از این روزهای صنعت زیلو تعریف کنم، داستانی که بیش از شنیدن، نیاز به دیدن دارد و دیدن آن می تواند حال و روز این روزهای صنعتی را نشان دهد که بیش از 250 نیرو و خانواده های آنها از طریق بافت آن مشغول به کار هستند و مشاغل وابسته به آن نیز کمی از روز و حال بد این هنرصنعت ندارد.

علیرضا سقایی و نیره دهقان زوج میبدی زیلوباف هستند که با وجود سن و سال بالا، اقتصاد زندگیشان از طریق بافت زیلو تامین می شود.

پدربزرگ داستان غم انگیز زیلوی جهانی، در کارگاه زیلوبافی اش هر روز زیلو می بافد و .

مادر بزرگ این قصه هم، هر روز زمان زیادی را مشغول نخ ریسی به عنوان یکی از مشاغل وابسته به زیلوبافی و از مشاغل مخصوص بانوان و زنان خانه دار میبدی می کند.

پدر بزرگ و مادربزرگ زیلو باف داستان غم انگیز زیلوی جهانی و این فرش سلامت، هر روز با شوق و ذوق زیادی به کارگاه خود می رفتند؛ زن چنان روزهای اول جوانی خیره به مردم خود می نشست تا این زیلو، رج به رج و وجب به وجب بالا بیاید و فرشی برای فروش شود.