مسجدی به دیرینگی نهضت جنگل در تنکابن

آثار باستانی و میراث فرهنگی، شناسنامه و هویت هر کشور است که قدمت، تاریخچه و تمدن آن سرزمینی را مشخص می کند، بر این اساس حفاظت و حراست از آثار فرهنگی و تاریخی و حیات بخشیدن به آن ها امری ضروری بوده و کشور ما نیز با شمار فراوانی از آثار باستانی و ابنیه های .

- ایسنا/مازندران آثار باستانی و میراث فرهنگی، شناسنامه و هویت هر کشور است که قدمت، تاریخچه و تمدن آن سرزمینی را مشخص می کند، بر این اساس حفاظت و حراست از آثار فرهنگی و تاریخی و حیات بخشیدن به آن ها امری ضروری بوده و کشور ما نیز با شمار فراوانی از آثار باستانی و ابنیه های تاریخی و فرهنگی در ردیف برترین های دنیا قرار گرفته و دارای کهن ترین فرهنگ و تمدن جهانی است.

  پیشینه توجه به میراث فرهنگی و باستانی در ایران را می توان به قوانین و حقوق داخلی مربوط به حفاظت از میراث فرهنگی نسبت داد، قانون بلدیه سال 1285 هـ .

ش برای اولین بار به مرمت بنا اشاره کرده و با تشکیل وزارت معارف، اوقاف و صنایع مستظرفه در سال 1286 هـ .

ش وظایف دولت در مورد میراث فرهنگی مورد توجه قرار گرفته است.

همچنین به مستوجب قانون حفظ آثار ملی مصوبه 1309 مجلس شورای ملی کلیه آثار صنعتی و ابنیه و اماکنی که تا اختتام دوره سلسله زندیه در مملکت ایران احداث شده، اعم از منقول و غیرمنقول، با رعایت ماده سه این قانون می تواند جزء آ�