بازگشت تیم «دستکش مخملی ها»

به گزارش گروه دیگر رسانه های خبرگزاری دانشجو، قصه سیاست ورزی غرب گرایان در ایران، قصه پرغصه انفعال است؛ اینکه هیچگاه نتوانستند سیاستی مستقل و کنش گرانه تدوین کنند و همیشه منتظر بودند ببینند طرف آمریکایی یا اروپایی چه می خواهند تا برنامه خود را با آن هماهنگ کنند.

- در تاریخ چهل ساله جمهوری اسلامی هیچ دولتی به اندازه دولت یازدهم و دوازدهم به نسخه همیشگی غرب گرایی عامل نبوده است؛ از برجام بگیرید تا کنوانسیون های متعدد در حوزه های مختلف حاکمیتی و از همه مهم تر تاثیرپذیری کامل از برنامه هایی همچون عمران ملل متحد و برنامه های هزاره.

به گزارش گروه دیگر رسانه های خبرگزاری دانشجو ، قصه سیاست ورزی غرب گرایان در ایران، قصه پرغصه انفعال است؛ اینکه هیچگاه نتوانستند سیاستی مستقل و کنش گرانه تدوین کنند و همیشه منتظر بودند ببینند طرف آمریکایی یا اروپایی چه می خواهند تا برنامه خود را با آن هماهنگ کنند.

از دولت بازرگان که سیاست نظامی خود را بعد از مذاکرات با طرف امریکایی در الجزایر تغییر داد و قراردادهای خرید جنگنده ها را لغو کرد تا هاشمی رفسنجانی و خاتمی که امنیت ملی کشور را به برنامه های آمریکا در غرب آسیا گره زدند و چیزی نمانده بود کشور را در دهه هفتاد درگیر دو جنگ (جنگ دوم خلیج فارس و حمله ائتلاف آمریکایی به افغانستان ) کنند.