کشتی تایتانیک

ماجرای تایتانیک به سال های پیش از جنگ اول جهانی برمی گردد.

به آن مقطعی که اروپایی ها می پنداشتند از پس انجام هر کاری، هر چقدر هم که بزرگ و بی سابقه باشد برمی آیند.

- آن قدر به دانش و پیشرفت های خودشان مغرور شده بودند که حتی طبیعت و خطرات بزرگ آن را هم جدی نمی گرفتند.

به قول ریموند لپیان، مدیر انجمن تاریخی تایتانیک این ماجرا زمانی اتفاق افتاد که دنیا در آرامش بود، انگار که انسان همه چیز را به تسخیر در آورده باشد.

اما در یک لحظه همه عناصر نه تنها به او پشت می کند، بلکه یک اردنگی هم به او می زند.

به گزارش ایسنا، روزنامه اعتماد نوشت: بهار سال 1912 میلادی در چنین روزی کشتی تایتانیک به یکی از کوه های یخ آب های شمال اقیانوس اطلس برخورد کرد و کمتر از سه ساعت بعد کاملا غرق شد.

تایتانیک بزرگ ترین کشتی اقیانوس پیمای زمان خود بود و آن را ترکیبی غرورانگیز از هنر و صنعت و نقطه اوج و دستاوردی تاریخی برای صنعت کشتی سازی می خواندند.

حتی بسیاری از مردم آن روزگار، گویا متأثر از تبلیغات شرکت سازنده، آن را غرق نشدنی و مسافرت با آن را به اندازه پیاده روی روی خشکی امن می دیدند.

صد هزار نفر روز رونمایی از آن در بندر بلفاست ایرلند جمع شدند و پرده اول تراژدی بزرگ را تماشا کردند.