کرونا و تقابل شیون و سکوت مرگ در عروس زاگرس

این روزها با شیوع بیماری مرگبار کرونا، عروس زیبای زاگرس در پیچ و تاب گیسوان بلوط زارهایش، در نوای هلهله و چوپی کردی، در شادی و مویه سوزناک و شیون وی وی زنانش و ساز و دهل سوزناک چمری اش، در تقابل شیون و سکوت مرگ فرزندانش زانوی غم بغل گرفته و بدجور حال دلش غمین و زار است.

اکنون سال های سال است که زنان و مردان این دیار در سوگ عزیزان خود با برگزاری آیین های ویژه ای همچون فاتحه خوانی و پرس و پو و قربانی کردن گوسفند شو شیم در پیش پای جسد کسی که تازه دار فانی را وداع گفته و چمر و مراسم سوم و هفتم و چله، آنچنان یاد تازه در گذشته را زنده و گرامی می دارند که در تاریخ این مرز و بوم و در میان قوم کرد و لر در فرهنگ بومی این دیار غنی از آداب و حرمت به مردگان بشمار می رود.

هنوز هم مویه و شیون زنان در رسای عزیزانشان آنچنان سوزناک و غمگین است که دل هر شنونده ای را ریش می کند و ناخودآگاه اشک از چشمانت جاری می شود و صدای وی وی زنان و دختران ایلامی در سوگ عزیزانشان دل هر بیننده ای را به درد می آورد و قلبش را پر از اندوه می کند.

هنوز هم صدای ناله و شیون مردمان این دیار در آیین های عزداری در گذر تاریخ خاموش نشده است و هر کسی با شیوه خویش غم دلش را با خراشیدن صورت و دستانش با ناخن نشان می دهد.