آغوشی گرم و خانه ای امن

برای رفتن به اردوگاه یا مهمانشهر شهید ناصری ساوه باید از جاده احمدآباد به سمت روستاهای باغ شیخ و طراز ناهید مسیر را ادامه دهید تا بعد از حدود نیمساعت رانندگی وارد یک افغانستان کوچک شوید.

اینجا مردمانی زندگی می کنند که لباس، زبان، آداب و رسوم و سنت های سرزمین مادری شان را همچنان حفظ کرده اند و ایران را هم خانه خود می دانند.

مهمانشهر شهید ناصری در فضایی دشت گونه تاسیس شده است تا نمادی از آغوش گرم و فراخ ایرانیان نوعدوست برای اقوام هزاره، پشتون و بلوچی باشد که در ولایت شان چرخ گردون بر مراد آنها نچرخید و در میان زوزه گلوله و غرش توپ و تانک گروههای درگیر، جان خود را برداشته و به خانه برادر پناه آورند.

با گذشت نزدیک به 50 روز از شیوع ویروس کرونا در کشور و شهرستان ساوه که شوربختانه شماری از شهروندان را مبتلا و جان تعدادی را هم گرفت، نگرانی هایی از اشاعه این ویروس در میان ساکنان مهمانشهر شهید ناصری وجود داشت که قطعا سطح زندگی و کیفیت بهداشت فردی و اجتماعی شان نسبت به ساکنان شهری پایین تر بود اما با تدابیری که اتخاذ شد خبر می رسد که ابتلا که هیچ، حتی یک مورد مشکوک به این بیماری در میان افغانستانی های مقیم این شهرک مشاهده نشده است.