تَحجُر کرونایی

علی ریاحی پور*؛ یکی از مفاهیمی که بیشترین بسامد را در ادبیات گفتمانی حضرت امام داشته است مفهوم تحجر و واپس گرایی دینی است.

- اساساً امام، خطر جریان تحجر و التقاط را بزرگ ترین آفت برای انقلاب دانسته و آن قدری که به این گزاره پرداخته و به آن ضریب داده اند، به مفهوم تجدد و غرب گرایی نپرداختند.

گروه دانشگاه خبرگزاری دانشجو- علی ریاحی پور*؛ یکی از مفاهیمی که بیشترین بسامد را در ادبیات گفتمانی حضرت امام داشته است مفهوم تحجر و واپس گرایی دینی است.

اساساً امام خطر جریان تحجر و التقاط را بزرگ ترین آفت برای انقلاب اسلامی دانسته و آن قدری که به این گزاره پرداخته اند و به آن ضریب داده اند؛ به مفهوم تجدد و غرب گرایی نپرداختند.

بلا شک خطر تحجر و مقدس مآبی دینی به علت آنکه مبانی خود را با ادبیات دینی عرضه می کند و می گوید حرف من حاق دین است؛ خطرش از التقاط و غربگرایی بیشتر است و باعث دادن آدرس های غلط با برچسب های دینی به جامعه می شود.

یکی از تفاوت های جریان تحجر با نگاه اجتهادی آن است که تحجر گرایی دارای اصول و روش های ثابت است و قائل به آن نیست که می توان در روش ها انعطاف و تغییر ایجاد کرد.

بر خلاف نگاه اسلام فقاهتی و اجتهادی که دین را با هسته ای ثابت و پوسته ای متغیر می بیند و قائل به آن است که می توان در روش ها و مصادیق انعطاف های گسترده