غبار فراموشی بر آیین های نوروزی در آستارا

آیین های نوروزی نماد هویت و فرهنگ ملی ایرانیان است و در سال های نه چندان دور با شور و هیجان خاصی برگزار می شد و اکنون بخش ناچیزی از آن باقیمانده است.

در ایامی که بیماری کرونا شیوع کرده، ورق زدن خاطرات نوروز و یاد فرهنگ غنی آستارا می تواند زمینه ای برای لذت بخش بودن لحظات در خانه ماندن باشد.

ربابه مجیدی از ساکنان آستارا روز جمعه گفت: زنان در سال های گذشته در نوروز برای پختن شیرینی های خانگی آماده می شدند و اتاق بزرگ خانه را به پخت شیرینی های قطاب، نان پنجره ای و بیشی اختصاص می دادند و شیرینی ها در تشت های مسی بر روی آتش زغال تهیه می شد.

وی افزود: از رسوم مردم آستارا در نیم قرن گذشته این بود که مادران در طول سال به جای پرده پنجره، از پارچه سفید استفاده می کردند و هنگام تحویل سال نو، پارچه ها را از داخل بقچه ها در آورده و به جای پرده آویزان می کردند.

وی بیان کرد: پارچه های سفید به مدت 13 روز به میمنت سال نو از پنجره ها آویزان می شد و در داخل خانه ها روشنی و صمیمیت خاصی حاکم بود.

شاپور کوششیان از شهروندان آستارا با اشاره به رونق کار خیاط های 50 سال قبل در آستانه نوروز، گفت: بیشتر پدران برای دوخت کت و شلوار پسران خود نزد خیاط می رفتند تا آنها با پوشیدن لباس رسمی و نو، به استقبال سال جدید بروند.