نفس تنگی کرونایی ما را غافل نکند

ترکیب بهینه خوف و رجا می تواند انسان را در مسیر اعتدال نگاه دارد به شرط آنکه به هنگام شیرینی شکر و تسبیح الهی را و به هنگام ابتلائات، امید به رحمت الهی را فراموش نکنیم - گروه دیدگاه ـ نفس های پایان سال 98 با ویروس کرونا تنگ شده و به خس خس افتاده است و همین موجب شده نگاه ما به سالی که روزهای پایانی اش را می گذرانیم نیز کرونا زده شده باشد و بسیاری واقعیت ها را فراموش کنیم.

البته متأسفانه منفی بافی و آیه یاس خواندن ویژگی غالب جامعه ماست که هم افزایی هم در آن بسیار است و خوش بینی و امیدوار بودن به سادگی و خوش خیالی تعبیر می شود! در عین حال می خواهم بگویم سال 98 هم مانند بسیاری سال های دیگر سال پر حادثه و پر افت و خیزی بود.

هم وقایع غرور آفرین و حماسه گونه داشت و هم رویدادهای تلخ و شوک اور! دیدن برخی و فراموشی برخی دیگر موجب قضاوتی ناروا خواهد شد که شاید زبان شکرگزاری ما را به لکنت اندازد.

سیل، حوادث آبان، ترور سردار و قهرمان بلندآوازه کشورمان شهید سلیمانی، سقوط هواپیمای اوکراینی در اثر یک اشتباه عجیب و سرانجام هم کرونا، اهم حوادثی بود که سال 98 را با تلخی ها و اُفت های تکان دهنده پیوند زد.

تلخی هایی که اگر چه در درونش فرصت هایی را خلق کرد یا می توانست بکند چون غالبا بصورت دومینویی و در پنج ماه منتهی به آخر سال رخ داده ممکن است جمع بندی ن�