پدر در سوگ پسر؛ «سیامند هدیه خدا به من و ورزش ایران بود»

«زمان تولد به خاطر معلولیتش ناراحت بودم ولی تسلیم قضا و قدر شدم اما سال ها بعد او نشان داد که هدیه خداوند به من و ورزش ایران است»؛ اینها جملاتی است از پدری سوگوار برای پسری قهرمان.

- کوچ یکی از قهرمانان ورزش ایران، کشور را در بهت فرو برد؛ بهتی که شاید نه به خاطر کسب طلای المپیک بلکه به خاطر آن بود که منش سیامند بر اعتبارهای مدال او می افزود.

مردی که به گواه اندرو پارسونز رییس کمیته بین المللی پارالمپیک الگو دهنده و پشیرو بود و قهرمانی مهربان به شمار می رفت و بزرگانی چون حسین رضازاده، حسین توکلی، بابک محمدی و.

او را دارای منش خاص پهلوانی می دانستند.

هادی رضایی دبیر اجرایی کمیته ملی پرالمپیک منش او را ناشی از تربیت خانوادگی دانست.

این شرایط موجب شد تا پای سخنان پدر و مادر سیامند بنشینیم.

پدر و مادری که 31 سال با تمام توان در خدمت یک قهرمان بودند.

عثمان رحمان، پدر سیامند اظهار داشت: سیامند از روز اول معلول به دنیا آمد و این برای من کمی ناراحت کننده بود اما در کمترین زمان تسلیم خواست خدا بودم و آینده فرزندم را به او سپردم.

چند سال به دنبال دوا و درمانش در ارومیه و اشنویه رفتم.

معلولیتش بهبود نیافت اما زمانی که بر روی دست هایش قرار گرفت غیرت و همتش مشخص بود.