کرونا را برای کودکانمان دیو نکنیم

تارای 9 ساله آنقدر دستهایش را با آب گرم شسته که پوست دستهایش قرمز و حساس شده و مدام از مادر می خواهد که درجه حرارت بدنش را اندازه بگیرد .

النا که شش سال دارد و پیش تر با خواهر دو ساله اش بسیار مهربان بوده اکنون از نزدیک شدن او به اسباب بازی هایش جلوگیری می کند و با فریاد از مادرش می خواهد که او را دور کند .

نازنین زهرا مدام جلوی تلویزیون نشسته و با چشمان مضطرب اخبار را دنبال می کند از مادرش می پرسد : ویروس کرونا از کجا اومده؟ چرا اومد؟ کی میره ؟ دلشوره و نگرانی از کرونا ، این روزها فقط خاص بزرگترها نیست که بد به جان کودکان افتاده و ترس بر تمام وجود نازنینشان مستولی شده است.

اینها بازتاب رفتار بزرگترهای خانواده و گوش کردن مدام به اخبار رسانه هاست.

ترس از این ویروس این روزها از دنیای خیالی لولو خورخوره و غول و دیو پا به جهان واقعی کودکان نهاده است .

از همان روزهای ابتدایی نمود و بروز ویروس کرونا که اینک بیش از دو هفته از جا خوش کردنش در گیلان می گذرد همه به تکاپو افتادند که مانع پیشروی آن شوند و در این میان تعطیلی همه مدارس و مهدهای کودک استان از نخستین اقدامات در این راستا بود و از خانواده ها خواسته شده و می شود که جز به اضطرار از خانه بیرون نیایند.