روایت کودکان کولبر در کوهستان برفی؛ زنگ کولبری بعد از تعطیلی مدرسه

آریان می گوید پنجشنبه امتحان داشته و امتحانش را داده و آمده.

شاگرد زرنگی است و درس خواندن را دوست دارد و نمی خواهد هیچ جوره درسش را رها کند.

می گوید بچه های دیگری هم هستند که برای خرج مدرسه شان کولبری می کنند و اگر کار نکنند، - پایگاه خبری جماران، روزنامه ایران به قلم مریم طالشی نوشت: اول بارش بود که می خواست بار ببرد.

13 سال داشت.

نمی توانست بار را بلند کند.

کمکش کردم.

تمام راه حواسم بهش بود.

سه ساعت بیشتر در راه ماندم که به آن بچه کمک کنم تا بار را برساند.

جثه اش کوچک بود، گناه داشت.

الان هم که هوا می دانید طرف های ما چطور است؛ برف و بوران است.

برای کولبر اما فرق نمی کند، باید برود.

این ها را عطا می گوید.

کولبر است.

42 ساله و دو، سه سالی می شود که از محل زندگی اش در روستای درزیان مریوان، راه مرز را می گیرد و همراه دیگر کولبران گسیل می شود برای روزی 200 هزار تومان مزد کولبری.

او حالا راوی قصه کودکان کولبر است.

می گوید اطلاعات شان را جمع می کنم.

باهاشان حرف می زنم و ازشان عکس و فیلم می گیرم که داشته باشم.

از وقتی آن دو تا برادر، آزاد و فرهاد 17 و 14 ساله موقع کولبری در کوهستان برفی یخ زدند و جان دادند، به صرافت این کار افتاده: من که خبرنگار نیستم ولی می خواهم همه چیز را از این بچه ها داشته باشم که خدای نکرده اگر باز اتفاقی افتاد همه بدانند که ای�