«روز صفر»؛ یک اتفاق برای سینمای ملی/ بازنمایی معقول از شرارت های عبدالمالک ریگی

فرزانه غلامی تبار سینمای ایران خوشبختانه به سبب جسارت برخی فیلمسازان خاص و البته کاربلد که تعددشان هم خیلی نیست، - مصداق عینی اش نیز فیلم سعید ملکان است یعنی روز صفر ؛ فیلمی که حاصل تجربه چندین ساله سعید ملکان در پشت دوربین این سینماست که نمونه های جدی اش را در همکاری با بهرام توکلی نیز به خورد مخاطب داده است.

امسال هم با همین فیلم روز صفر در مقام کارگردان، قدمی بزرگ در تصویرسازی و بازنمایی موضوعات خاص برداشته است.

روز صفر به ماجرای عبدالمالک ریگی می پردازد؛ البته تنها گوشه ای از اقدامات تروریستی او در منطقه سیستان و علیه کشورمان است که نهایتا هم مروری دارد موجز، از دستگیری او که در همین خلاصه گویی، اما سنگ تمام می گذارد.

قرار نیست هیچ فیلمی منتهی به نقطه ضعف نشود؛ همچنان که مثلا به سکانس های ضبط شده فیلم ملکان در لوکیشن های خارجی در برلین هم می توان انتقاد کرد، از این بابت که ترکیبی از سکانس هایی هستند با رنگ و لعاب خارجی، اما با قاب بندی کاملا ایرانی.

این قسمت از ماجرا واقعا به فرم این فیلم باکیفیت نمی خورد.

با این حال جسارت فیلمساز در طراحی قصه و صحنه پردازی پلان های فیلمش به خوبی دیده می شود.

روز صفر با هر نقدی باز هم جذابیت دارد و بیننده را درگیر می کند و چه بهتر از این برای سینمای ایران.