داستان اساطیری پیروزی نور بر تاریکی

به باور ایرانیان باستان طلوع خورشید مظهر میتراست و چون خورشید طلوع می کند در حقیقت همان تجسم میترای پیروزمند را تداعی می کند که پیروزمند از جنگ با اهریمن برگشته است.

- به گزارش ایسنا، بنابر اعلام هژیرصنعت، مردم خورشید را، خورشید تازه و نو می انگاشتند و از این آیین ها، مراسم جشن و شادی فراهم می کردند و پیروزی نور را بر تاریکی گرامی داشته و جشن می گرفتند.

روز زمان کار بود، روشنایی از خورشید می آمد و خورشید سرچشمه ی نور و گرما بود و چنین بود خورشید را مظهر میترا می دانستند، آن را دوست می داشتند و می پنداشتند که این همه از سوی یزدان می آید و از کارهای ایزدی است؛ اما زمانی که خورشید غروب می کرد، شب می آمد با تاریکی و تشویش و سرما.

این همه را از کردار اهریمن می دانستند و می پنداشتند که در پشت این همه پدیده های زشت اهریمن ایستاده است.

بنابراین شادی ناشی از دیدن نور یک جنبه ذاتی و درونی انسان اولیه محسوب می شد و اکنون نیز پس از گذشتن هزاران سال همچنان طبع و سرشت انسان امروز مانند زندگی طبیعی اجدادش میل به روشنایی دارد و از تاریکی بیمناک می باشد.

به عبارتی پدیده خیر و شر و غلبه نور بر تاریکی در زندگی و ژن انسان مدرن امروزی نیز به ودیعه گذاشته شده است.