جای نمایش های انتزاعی در رادیو خالی است/ چالش «صدای محیط» در اجرا

فرشاد آذرنیا تهیه کننده نمایش های رادیویی درباره متن ها و نمایشنامه های رادیویی عنوان کرد که فضای این آثار بیشتر رئال شده و جای داستان های انتزاعی و خیالی در این حوزه خالی است.

- فرشاد آذرنیا درباره فضای موسیقایی و افکت های رادیویی که برای فضاسازی در نمایش های رادیویی استفاده می شود به خبرنگار مهر بیان کرد: ساندافکت یا صدای افکت ها، دو گونه است؛ مدلی که نمی توانیم آرشیوی از آن داشته باشیم و باید تولید شود.

مثل صدای پاها که به نسبت جاهایی که در آن حرکت می شود و آدم هایی که راه می روند، متفاوت است .

وی ادامه داد: برخی از افکت ها از مکان های واقعی ضبط شده است، مثل فرودگاه، خیابان، صدای آب و.

که این ها هم باید به صورت های متفاوت ضبط شود، چون خیابان خلوت با شلوغ و یا برای آدم در حال حرکت و یا داخل ماشین متفاوت است و مخاطب بعد از مدتی متوجه می شود که این افکت ها تکراری است.

این تهیه کننده درباره یکی از چالش های ساخت نمایش های راریویی از ساندافکت یاد کرد و گفت: یکی از چالش ها تهیه این صداهای افکت است.

زمانی که من وارد رادیو شدم، کارم افکت بود و اگر هم سخت باشد به آن علاقه دارم و ساخت فضاهای مختلف برایم جذاب است اما چالش مهمتر تولید و تفاوت صدای داخلی و خارجی است.