از چرنوبیل تا خانه پدری

توقیف فیلم های سینمایی، پدیده ای نادر اما دامنه دار در کشورهای مختلف است.

فیلم ها حتی در آزادترین کشورها نیز از توقیف در امان نمانده اند؛ چراکه زبان کارگردان های فیلم های توقیف شده، - همواره جلوتر از عقلانیتِ مثبت وضع موجود، در تکاپو بوده است.

به گزارش ایسنا، طیبه سیاوشی، عضو کمیسیون فرهنگی مجلس در ادامه یادداشت خود در روزنامه ایران نوشت: چندی پیش، مینی سریال چرنوبیل (2019) در سطح نسبتاً وسیعی، علاقه مندان به سینما در ایران و جهان را به خود مشغول کرد.

این مینی سریال، به فاجعه هسته ای چرنوبیل (1986) در شمال اوکراین امروزی می پرداخت.

فاجعه ای که با خسارت های جانی، مالی و زیست محیطی خود، اگر نگوییم مهم ترین عامل، اما یکی از مهم ترین عوامل فروپاشی اتحاد جماهیر شوروی شد.

شوروی در ابتدا تلاش کرد تا عمق حادثه را پنهان کند، اما تشعشعات و آلودگی های ناشی از انفجار به حدی وسیع بود که تمام اروپا را ظرف مدت چند هفته در نوردید و دیگر نمی شد چیزی را کتمان کرد.

طبیعی بود که این مینی سریال، به مذاق کمونیست های روسیه، خوش نیاید.

از همین رو، مسکوتایمز از این سریال، به عنوان کاریکاتور یاد کرد و کانال های تلویزیونی دولتی روسیه، به نقش امریکا و سازمان سیا در این حادثه و حتی فیلم پرداختند.