«خانه پدری» چه اصراری دارد خشونت را به فرهنگ شیعی نسبت دهد؟

یک منتقد سینما در نقد «خانه پدری» گفت: یک خانه است که در آن فرش (نشانه از سنت ایرانی) می بافند.

در عین حال نشانه هایی از تعزیه (فرهنگ شیعی) در این خانه است.

- به گزارش خبرنگار سینمایی خبرگزاری فارس، شهاب شهرزاد منتقد سینما در گفت وگویی رادیویی به نقد و بررسی فیلم خانه پدری پرداخت و اظهار داشت: وقتی اولین بار فیلم را دیدم، با خودم گفتم 40 - 50 سال دیر ساخته شده است.

تعجبم بیشتر از کسانی است که این فیلم را علیه تحجر می بینند، چون وقتی به تماشای خانه پدری می رویم، یک فیلم چرک، عقب افتاده و متحجر می بینیم.

وی ادامه داد: این فیلم تعریف عینی خود تحجر است، اما تحجر در نگاه، روایت و طرح موضوع! از همان تأخیری که پیش آمده و موضوع ته نشین شده است، نشان می دهد که روایت مقدار زیادی عقده گشایانه است.

این تحجر که در خود ماهیت و ساختار فیلم است، در شعارزدگی و رفتن به سمت ضدفرم و سینما است.

این منتقد درباره خانه پدری تصریح کرد: این فیلم، فیلم قابل دفاعی نیست، حتی اگر به لحاظ موضوعی هم نگاه کنیم، یک فردی (با بازی مهران رجبی) که تعزیه خوان بوده است ـ البته نشانه های آن تا حدی در ممیزی کمرنگ شده است ـ دست به قتل دختر خودش می زند، آن هم با همکاری پسر کوچک 10 - 12 ساله خودش! این صحنه با حضور مهران رجبی اصلاً باورپذیر نیست که چرا دختر باید از او بترسد و آنقدر فان