قاصدک های پیام آور؛ امانتداران پررمز و راز

به گزارش خبرگزاری فارس از تبریز اکثر دهه شصتی هایی که  تلویزیون نگاه می کردند قطعا کارتون پَت پستچی را یادشان هست؛ پستچی مهربانی که به هر شکل ممکن نامه ها و بسته ها را به صاحبانش می رساند.

روزگاری نامه رسان ها سفرای عشق بودند، پیام آورانی که همانند قاصدک ها به این سو و آن سو می رفتند تا نامه های پررمز و راز را به دست صاحبانش برسانند.

کسانی که دل در گرو یار داشتند یا از عزیزانشان بی خبر بودند با شنیدن صدای زنگ دوچرخه یا موتور گازی پستچی محله، دلشان شاد می شد.

از نامه رسان های دیروزی تا پیام رسان های امروزی دیگر نامه نوشتن و تمبر زدن روی آن، به نوستالژی روزهای نه چندان دور تبدیل شده است؛ این روزها کسی نامه ای به نامه رسانها نمی سپارد، چرا که نامه رسان ها جایشان را با پیام رسان ها عوض کرده اند، حالا دیگر به مدد فضای مجازی، نامه نگاری کمتر شده و جایش را مراسلات اداری گرفته است، در  جهان الکترونیکی امروز، همه پیام هایشان را در لحظه به مقصد می رسانند.

با اینکه نامه تقریبا از زندگی روزمره انسانها حذف شده، اما هنوز هم پست در عصر ارتباطات توانسته، حضورش در زندگی مردم را حفظ کند، اداره پست بخش ها و فعالیت های متنوعی دارد از این رو  روز جهانی پست را بهانه ای کرده و گشتی در این اداره وسیع می زنیم.