دانشگاه و صنعت، جزایر ناشناخته

در دنیای امروز، بین توسعه تکنولوژی و پیشرفت در ابعاد مختلف اقتصادی، سیاسی و اجتماعی رابطه ای مستقیم برقرار است، به طوری که تکنولوژی عامل اساسی ایجاد ثروت، - دانایی و توان کشورها بوده و در توسعه ملی ابزاری قدرتمند به شمار می رود.

از میان چهار رکن اصلی تکنولوژی یعنی، انسان، ماشین، سازمان و اطلاعات، انسان نقشی محوری و بنیادین دارد و بکارگیری بهترین و مدرن ترین ماشین آلات، بدون نیروی انسانی متخصص و ماهر ممکن نیست.

اینجاست که اهمیت تعامل سازنده بین صنعت و دانشگاه بیش از پیش روشن می شود، اما چرا؟ به گزارش ایسنا، نقش اولیه دانشگاه ها در مراحل اولیه شکل گیری، حدود هشت قـرن پـیش، تنها به فعالیت های آموزشی محدود می شد.

در ایـن دوره تعامـل دانشگاه با صنعت و دولت بر مبنای آموزش نیروی انسـانی مـورد نیاز دولت های ملی بود.

اولین انقـلاب و تحـول علمـی در اواخـر قرن نوزدهم و در دانشگاه های آلمان اتفاق افتاد که طی آن دانشگاه ها عـلاوه بـر مأموریـت آموزشـی، مأموریت پژوهشی را نیز برعهده گرفتند.

در این دوره به تدریج بودجـه دولتــی دانشــگاه ها کــاهش یافــت و ضــمن برقــراری ارتبــاط (اقتصادی) میان دانشگاه و صنعت، انجـام فعالیت هـای مشـترک تحقیق و توسـعه دانشـگاه و صـنعت گسترده تر شــد و دانشــگاه ها بــرای کــاهش وابســتگی خود بــه