نکوهش ناامیدی از منظر قرآن و روایات

به گزارش گروه فرهنگی خبرگزاری دانشجو ، امیدواری موهبتی از جانب خداوند است که به انسان های مؤمن داده شده تا هیچ گاه از تلاش باز نایستند و با قوت بیشتری مسیر زندگانی را طی کنند.

- نا امیدی ناشی از وسوسه های شیطانی است که در دل رسوخ می کند به گونه ای که انسان را از تلاش باز می دارد و او را تبدیل به موجودی منزوی و خانه نشین و بی خاصیت می کند.

به گزارش گروه فرهنگی خبرگزاری دانشجو ، امیدواری موهبتی از جانب خداوند است که به انسان های مؤمن داده شده تا هیچ گاه از تلاش باز نایستند و با قوت بیشتری مسیر زندگانی را طی کنند.

پیامبراکرم (ص) در این باره فرمود: امید و آرزو رحمت است برای امت من و اگر آرزو نبود ما در بچه ‏اش را شیر نمی‏ داد و باغبان نهالی نمی‏ کاشت؛ الْأَمَلُ رَحْمَهٌ لِأُمَّتِی وَ لَوْ لَا الْأَمَلُ مَا رَضَعَتْ وَالِدَهٌ وَلَدَهَا وَ لَا غَرَسَ غَارِسٌ شَجَراً.

(أعلام الدین فی صفات المؤمنین، ص.

295)در مقابل، نا امیدی ناشی از وسوسه های شیطانی است که در دل رسوخ می کند به گونه ای که انسان را از تلاش باز می دارد و او را تبدیل به موجودی منزوی و خانه نشین و بی خاصیت می کند؛ این حالت به قدری قبیح است که آن را از گناهان کبیره محسوب می کنند.