هیچ کسی پاس نگهدار نیست

به گزارش خبرگزاری فارس از تبریز، این روزهای آخر اسفند، صد و دوازدهمین سالگرد تولد پروین اعتصامی است.

بانوی شعر فارسی  بهترین لقبی است که به همشهری دانا و فرهیخته ما داده اند.

این عنوان، اگرچه بسیاری را به ولوله می اندازد و نگران شان می کند، برازنده شکوه اندیشه، زیبایی شعر و استواری شخصیت او است.

دکتر شفیعی کدکنی، در کتاب با چراغ و آینه او را   دختر معصوم ادبیات فارسی و چهره ای ممتاز و متمایز خوانده است.

چرا ممتاز و متمایز؟ پروین در روزگاری شاعری کرده است که هنوز پیراهن مردانه بر تن ادبیات فارسی بود و زنان نمی توانستند یا جرات و جسارتش را نداشتند که هم قامت و هم کسوت مردان، در مجامع علمی و ادبی حضور داشته باشند.

معجزه پروین چیست؟ اما پروین به واسطه پدری روشن بین و اندیشمند، توانست حضور موثر و درخشان خود را در جمع های علمی و ادبی اثبات کند.

این تنها به لطف حمایت های پدر حاصل نشد بلکه استعداد خارق العاده پروین در شاعری در کنار دانش و اندیشه او توانست چهره ای به خصوص از زن ایرانی عرضه کند که می اندیشد و سراید.

اهمیت و قدر پروین اعتصامی تنها در همین نکات خلاصه نمی شود.

دیوان پروین اعتصامی، از محبوب ترین مجموعه های ادب فارسی است.