سفری چند هزار ساله به بندر سیراف

سیراف، شهری بندری است که تاریخ آن به 2 تا 4 هزار سال پیش می رسد و اولین و بزرگ ترین بندرگاه تجاری ایران بوده و اوج رونقش به دوران ساسانی برمی گردد.

- به گزارش ایسنا، روزنامه ایران نوشت: تا غروب خورشید فرصت دارم بندر سیراف را ببینم؛ خورشیدی که مثل ساعت شنی از همه جای شهر دیده می شود.

بندری تاریخی و مرموز چسبیده به دریای جنوب.

دریایی که سیراف کهن زیرش مدفون است.

حیدر موتورش را روشن می کند.

وقت رفتن و گم شدن در تاریخ است.

به قول منوچهر آتشی در شعر جاده بازرگان: سیراف در بن آب/ در باغ های سرگردان مرجانی/ تاریخ بی قرار است/ در عمق خاطره با حیدر حیدری از کارکنان میراث فرهنگی سیراف در استان بوشهر با عشق وصف ناپذیرش به تاریخ همراه می شوم.

شهر خلوت است و قایق ها در اسکله روی آب آرام بالا و پایین می روند.

با آخرین سرعت به دره لیر می رسیم.

از پله های باستانی اش بالا می رویم.

اینجا تاریخ را روی دامنه کوه کنده اند.

تا چشم کار می کند حوضچه های سنگی است و دریچه های تاریک گور دخمه ها مثل چشم هایی که از عمق تاریخ تماشایت می کنند.

همین طور که نفس زنان از پله ها بالا می روم حیدر برایم از اکتشافات دکتر دیوید وایت هوس می گوید که از سال 1345 تا 1352 در سیراف ساکن بود و به همراه یک تیم دوازده نفره از دانشگاه آکسفورد انگلستان کوه ها و صخره های سیراف را شکافت تا شای�