سکونت گاه های زیرزمینی؛ هنر خلاقانه بشر در به آشتی رسیدن با طبیعت

سکونت گاه های زیرزمینی به عنوان هنر خلاقانه بشر در به آشتی رسیدن با طبیعت است.

- یک کارشناس ارشد معماری گفت: سکونت گاه های زیرزمینی به عنوان هنر خلاقانه بشر در به آشتی رسیدن با طبیعت است.

مسلم بیرانوند در گفت وگو با خبرنگار ایسنا ، اظهار کرد: سکونت گاه های زیرزمینی که در دو دهه اخیر توجه مجامع حرفه ای و علمی جهانی را به خود مشغول کرده است، در دهه های 70 میلادی بی اهمیت و غیرقابل قبول تلقی می شد.

وی اضافه کرد: در سال های اخیر به عنوان هنر خلاقانه بشر در به آشتی رسیدن با طبیعت این موضوع مطرح شده و در سراسر جهان مورد توجه قرار گرفته است.

بیرانوند ادامه داد: سرزمین ایران اکثراً این گونه ها را در خود جای داده و از این لحاظ دارای پتانسیل بالایی است.

این کارشناس ارشد معماری خاطرنشان کرد: موقعیت قرارگیری این زیستگاه ها در دل خاک و تکنولوژی هوشمندانه به کار گرفته شده در آن، راز ماندگاری این میراث کهن تا به امروز بوده است.

وی افزود: شهرهای زیرزمینی که جنبه پناهگاهی دارند به دو شکل ایجاد شده اند یا در بیرون از شهرها و در دل تپه های طبیعی و یا در زیر شهرهای مسکونی تا عمق 50 متری از سطح زمین ساخته شده اند.

بیرانوند یادآور شد: وسعت این شهرها در زیر زمین به علت حفاظت از جان و مال در مواقع ناامنی زیاد بوده و در دو سطح افقی و عمودی گسترش یافته اند.