زمانی که ادبیات به بیانیه تبدل می شود

در ادبیات متعهد "چه" باید بگوییم مطرح است نه "چگونه" باید بگوییم، و این "چه" باید بگوییم ادبیات را به بیانه تبدیل می کند که ارزش ادبی ندارد.

- محمد قاسم زاده می گوید: در ادبیات متعهد "چه" باید بگوییم مطرح است نه "چگونه" باید بگوییم، و این "چه" باید بگوییم ادبیات را به بیانه تبدیل می کند که ارزش ادبی ندارد.

این نویسنده در گفت وگو با ایسنا، درباره ادبیات متعهد و ادبیات روشنفکری اظهار کرد: من هر دو را ادبیات متعهد تلقی می کنم.

ادبیات متعهد که در نقد ادبی و مطبوعات مطرح می شود بیشتر مربوط به دهه 60 میلادی است و عمدتا از ژان پل سارتر و نویسندگان چپ در کشورهای مختلف وام گرفته شده است.

البته ژان پل سارتر شعر را متعهد نمی دانست و معتقد بود تعهد مختص رمان و داستان است.

به عقیده او، شعر از تعهد دور است زیرا تعهد شعر را به شعار تبدیل می کند.

او سپس گفت: ادبیات متعهد را به قدری بد تعریف کردند که ادبیات زایده ای بر مسائل سیاسی شد و باید نظریات سیاسی و حرف های سیاستمداران را تأیید می کرد.

قاسم زاده در ادامه افزود: مائو در سخنانی که طی دیدار با نویسنده ها در سال 1935 و قبل از انقلاب کمونیستی چین داشت، درباره ادبیات گفته بود ادبیات باید به وسیله دهقانان، سربازان و کارگران درباره دهقانان، کارگران و سربازان و برای دهقانان و سر�