یک مداح پیشکسوت در گفت وگو با فارس: تحریر زدن در مجلس روضه، اوج ناشی گری مداح است/ سوز یا آواز؛ کدام مهم تر است؟

حاج حمید منتظر، مداح پیشکسوت می گوید: در مجلسی که همه هیئتی هستند و شب شهادت است، تحریر جایگاهی ندارد و اوج ناشی گری است.

مداحان می توانند در شب های ولادت ائمه (س) برای برانگیختن تحسین همگان تحریرهای زیبا را پیاده کنند.

- " خبرگزاری فارس ـ مسجد و هیئت: حاج حمید منتظر از مداحان و ذاکرانی است که کلاس مداحی و شاگردان زیادی دارد و جوانان و نوجوانان با حضور در این کلاس های هفتگی ـ که در حسینیه بیت الزهرا (س) در جوار خانه اش تشکیل می شود، فنون مداحی را فرا می گیرند.

منتظر، اصالتاً کاشانی و از نوادگان ملا علی اکبر منتظر کاشانی است؛ هم او که در مسجد آقابزرگ کاشان، بر فراز مناره اذان می گفت.

پدرش هم مرحوم حاج مهدی منتظر، مداح و مرشد زورخانه بود.

حاج حمید منتظر، شب های ماه مبارک رمضان، مهمان برنامه های متعددی سیمای جمهوری اسلامی در اوقات سحرگاهی است.

به همین مناسبت گفت وگویی با او ترتیب داده ایم.

سوز یا آواز؟ کدام برای یک مداح اولویت دارد؟ سوز داشتن و آگاهی از دستگاه های موسیقی، لازم و ملزوم یکدیگرند.

به عبارتی، سوز و گداز، جایگاه خود و دانستن دستگاه های موسیقی نیز جایگاه خود را دارند.

صدای یک مداح، زمانی سوز خواهد داشت که عرفان و تقوای بالایی داشته باشد، اما دانستن دستگاه آوازی، سوز نمی خواهد.