خالو، شهر دریا سی موست و سی تو

"اینجا در شهر دریا، صدای موج دریا، سی موست و سی تو.

صید و غروب زرد و روشن، چقدر تماشا داره، سی مو و سی تو.

آمو از هر کُیا اومدی، در خونه ما به روی شما باز است.

- "اینجا در شهر دریا، صدای موج دریا، سی موست و سی تو.

صید و غروب زرد و روشن، چقدر تماشا داره، سی مو و سی تو.

آمو از هر کُیا اومدی، در خونه ما به روی شما باز است.

خالو اینجا خونه خوته و هر چی در خونه داریم مال شماست و قدم شما رو سر و چیش" بوشهری ها، زودجوشند و حساس؛ مهمان نوازند و بی ریا؛ خون گرمند و صادق و آنچه از سفر به بوشهر در گوشه ذهنت ماندگار می شود، غروب خلیج فارس است و اُو اُو مرغان دریایی سپید بالش.

مزه تند و تیز قلیه ماهی زیر زبانت می ماند و با حلوای خرما پذیرایی می شوی.

خود بوشهری ها از خوردن قلیه ماهی سنگ سر، شیر و خباد(قباد) سیر نمی شوند و سفره این روزهای رمضان شان پر است از نشاسته، گمنه( گندم بلغور شده)، رنگینک، دمپخت میگو و ماهی سرخ کرده و شکم پر.

بیش از 90 درصد بوشهری ها به زبان فارسی جنوبی حرف می زنند و گویش شیرین بندری دارند.

عاشق موسیقی بندری اند و استفاده از سازهای کوبه ای؛ ساز معروف شان دَمام است.

همایون خرم و محمود جهان از قدیمی ترین خواننده هایشان و از جدیدترها می توان از گروه شنبه زاده و لیان یاد کرد که در معروف شدن فرهنگ بوشهری ها در دنیا نقش موثر