چند یادآوری درباره حقوق خانواده زندانیان

1- اصل شخصی بودن مجازات ها که از صدر اسلام در نظام قضایی اسلام حاکم بوده و از قاعده لاتزر سرچشمه گرفته و بعدها در حقوق غربی نیز شناخته شده است، حکایت از آن دارد که نتیجه اعمال خلاف اشخاص نباید به افراد خانواده آنها سرایت کند.

این ضابطه عقلی و انسانی با گذشت زمان و تحول و تکامل افکار انسان ها مفهوم کامل تری نیز پیدا کرده و آن اینکه نه تنها آثار اعمال مجرمانه افراد به خانواده آنها تسری پیدا نمی کند، بلکه قوای عمومی و اجتماع باید ترتیبی بدهد که آثار سوء غیبت سرپرست خانواده در خصوص معاش و گذران زندگی عائله او به حداقل برسد.

بنابراین وقتی سخن از حقوق خانواده زندانیان گفته می شود، ناچار همه این موارد و مطالب را دربر می گیرد.

آنچه گفته خواهد شد، ناظر به افرادی است که تحت نظر قرار می گیرند؛ آنها که با قرار قانونی زندانی شده اند و کسانی که تحمل کیفر می کنند.

2- در قانون آیین دادرسی کیفری و پیش از آن، قانون احترام به آزادی های مشروع و حفظ حقوق شهروندی، مواردی پیش بینی شده که می تواند به حقوق خانواده زندانیان حمل شود.

اگر اینها را دسته بندی کنیم، شامل امکانات آگاهی از وضعیت زندانی، حق ملاقات خویشان با زندانی، اقداماتی که می توانند در جهت حمایت از زندانی خود بکنند و بالاخره حمایت هایی است که از خانواده زندانیان می شود.