یادداشت/ مهران ابراهیمیان شفای اقتصادی با حکیمان رانتخوار و حریص؟!

دردانه ها همچنان در فضای کسب و کار به دلالی و واردات و رانت خواری و کلاهبرداری و فساد بانکی و.

ادامه خواهند داد و همان اندک برزگران و تولیدکنندگان را نیز ناامید می کنند.

- به گزارش گروه دیگر رسانه های " روزنامه جوان در صفحه اقتصادی خود نوشت: در قسمت پیش با طرح اینکه چرا نسخه های اقتصادی شفابخش نیستند به این موضوع پرداختیم که بیمار اقتصادی ما تنها نیاز به یک متخصص نداشته بلکه باید تیم متخصصی با مشاوره و در نظرگرفتن تمام جوانب درمان را آغاز کند.

همچنین گفتیم که بیمار تورم مزمن به فشار خون مزمن شبیه است و وقتی بیمار دچار سکته مغزی شده نمی توان با پول پاشی مشکل بیکاری را تجویز کرد وگرنه هر اقتصادخوانده و نخوانده ای می داند باید نقدینگی به سمت تولید برود تا هم مشکل اشتغال حل شود و هم از رکود خارج شویم اما اگر قرار بود نسخه ای به این سادگی اقتصاد را نجات دهد در 50سال اخیر حتماً وضع بهتر می شد، نه اینکه ناگهان مجبور به افزایش 50درصدی بنزین بشویم.

برای اینکه بدانید نسخه هدایت نقدینگی به سمت تولید حتی از اقتصاد کلاسیک سابقه طولانی تری دارد، اشاره به شعر شاعر بزرگ نظامی داریم که تقریباً حدود 300سال قبل از آدام اسمیت پدر علم نوین اقتصاد (1723تا1790میلادی) چنین گفته است: غله چون بود کاسد و کم بها/ کند برزگر کار کـردن رهـا چو دردانه باش